Meteorytomania

Jest piękna historia żelaznego meteorytu Kaali z wyspy Saaremaa
w Estonii.Spadł około 400-700 r. p.n.e i pozostawił 9 kraterów.ale
żadnego większego kawałka metalu.Wydobyte fragmenty to utlenione
kulki i listewki metalu jak pokazuje rys.przekrojów z opracowania Anto
Raukasa.Problem w tym,że mam wiele fragmentów kamieni,które mają
wszystkie typy sferul i listewek metalu jak te po meteorycie Kaali.I co
ciekawe to mogą być fragmenty meteorytu typu CB3.Próbowałem
zainteresować tym A.Raukasa,G.Uścinowicza,redakcję Meteoryt,bez
powodzenia.Będę próbował gdzieś dalej.Dop.linki albumów:
http://wmakocki.fotosik.pl/albumy/630307.html
http://wmakocki.fotosik.pl/albumy/705208.html
http://wmakocki.fotosik.pl/albumy/705935.html

Materiału jest wystarczająco dużo do badań,chętni mile widziani.WM
Zd.uzupełnione.

Dla przypomnienia, o meteorytach i kraterach Kaali było w kwartalniku "Meteoryt" nr 4/1993, 1/1994 i 4/2003 (dwa pierwsze w pdf-ach do pobrania z http://meteoryt.info)
z ukłonami
Jacek D.

Pozwoliłem sobie uzupełnić zdjęcia na wypadek większego zainteresowania
tematem.Rysunek sferul wzięty jest z PDF Magnetic fines from Kaali
impact- site.Polskie inne opracowania : Materia pozaziemska w otoczeniu
kraterów meteorytowych Kaali (Estonia).Grzegorz Uścinowicz. Ciekawy
jest również artykuł Wojciecha Stankowskiego i Rafała Derdowskiego o
sferulach z okolic Moraska.Szkoda tylko,że brakuje tam zdjęć metalowych
kulek powstających w czasie spawania .!! Wielkość,budowa,struktura i
skład chemiczny są zgodne ale z CB chondrytem np.HaH 237 czy QUE
94411.Ciągle nie mogę sobie wyobrazić jak w procesie zderzeniowym
mogą powstać sferyczne kulki często z kryształem krzemianu w środku,lub
połowa kulki.To,że kosmiczne kulki utleniają się do maghemitu,magnetytu
czy limonitu jest oczywiste bez względu czy przylecą luzem,czy w opakowaniu co widać na zdjęciu.Jest tylko jeden fr.podobny do skorupy
obtopieniowej i do QUE 99309.Reszta powoli utlenia się i rozpada.Szkoda.
WM