siatka linii w krysztale - efekt szokowy czy inny?

Najpierw pozwolę sobie przytoczyć tekst B. Spoerli z Meteorytu nr 1/1995:
2. Jak odróżnić kwarc szokowy od zwykłego?
Różnica może być widoczna tylko w płytce cienkiej. Wykonuje się
ją odcinając małą płytkę od skały, a następnie zeszlifowując tę
płytkę dotąd, aż niemetaliczne minerały staną się przezroczyste.
Taką płytkę cienką bada się pod mikroskopem polaryzacyjnym w świetle
przechodzącym.
Kwarc, jeden z najpospolitszych minerałów w skorupie ziemskiej,
w płytce cienkiej jest zwykle jednorodny. Jeśli jednak
został ściśnięty przez procesy takie jak ruchy górotwórcze, mogą
w nim być widoczne nieostre nieregularności, lub pasma deformacji.
Zwykle te pasma układają się tylko w jednym kierunku.
Kwarc szokowy różni się od zwykłego kwarcu tym, że istnieje
w nim wielokierunkowe systemy struktur deformacji widoczne w płytce
cienkiej w postaci krzyżujących się systemów równoległych linii.
W niektórych płytkach zaobserwowano nawet dziewięć takich systemów.
Jeśli oglądać je pod bardzo dużym powiększeniem (np. przez
mikroskop elektronowy), okazuje się, że te linie są w rzeczywistości
maleńkimi pęknięciami wypełnionymi szkliwem. Z doświadczeń
wynika, że do wytworzenia szokowego kwarcu niezbędne są ciśnienia
10-25 gigapaskali. W skorupie ziemskiej powstają tylko w rezultacie
podziemnych eksplozji jądrowych lub uderzeń meteorytów.
A teraz proszę popatrzeć na płytki cienkie ze skały znalezionej w okolicach Tarnobrzegu wykonane przez pana K. Kwaśnego:
światło przechodzące spol. skrzyżowane obiektyw x2,5
światło przechodzące spol. skrzyżowane x100
światło odbite spol. skrzyżowane x400
światło odbite spol. skrzyżowane x400
i co Wy na to?
2. Jak odróżnić kwarc szokowy od zwykłego?
Różnica może być widoczna tylko w płytce cienkiej. Wykonuje się
ją odcinając małą płytkę od skały, a następnie zeszlifowując tę
płytkę dotąd, aż niemetaliczne minerały staną się przezroczyste.
Taką płytkę cienką bada się pod mikroskopem polaryzacyjnym w świetle
przechodzącym.
Kwarc, jeden z najpospolitszych minerałów w skorupie ziemskiej,
w płytce cienkiej jest zwykle jednorodny. Jeśli jednak
został ściśnięty przez procesy takie jak ruchy górotwórcze, mogą
w nim być widoczne nieostre nieregularności, lub pasma deformacji.
Zwykle te pasma układają się tylko w jednym kierunku.
Kwarc szokowy różni się od zwykłego kwarcu tym, że istnieje
w nim wielokierunkowe systemy struktur deformacji widoczne w płytce
cienkiej w postaci krzyżujących się systemów równoległych linii.
W niektórych płytkach zaobserwowano nawet dziewięć takich systemów.
Jeśli oglądać je pod bardzo dużym powiększeniem (np. przez
mikroskop elektronowy), okazuje się, że te linie są w rzeczywistości
maleńkimi pęknięciami wypełnionymi szkliwem. Z doświadczeń
wynika, że do wytworzenia szokowego kwarcu niezbędne są ciśnienia
10-25 gigapaskali. W skorupie ziemskiej powstają tylko w rezultacie
podziemnych eksplozji jądrowych lub uderzeń meteorytów.
A teraz proszę popatrzeć na płytki cienkie ze skały znalezionej w okolicach Tarnobrzegu wykonane przez pana K. Kwaśnego:
światło przechodzące spol. skrzyżowane obiektyw x2,5
światło przechodzące spol. skrzyżowane x100
światło odbite spol. skrzyżowane x400
światło odbite spol. skrzyżowane x400
i co Wy na to?