Meteorytomania

http://wms.lroc.asu.edu/lroc_browse/view/wac_nearside
- wystarczy klikać i przesuwać myszką, by odbyć wspaniałą podróż nad powierzchnią Srebrnego Globu. NASA udostępniła obraz widocznej powierzchni Księżyca stworzony na bazie mozaiki zdjęć robionych przez 2 tygodnie w grudniu 2010 r. przez Lunar Reconnaissance Orbiter. Rozdzielczość obrazu 145 m na piksel! Nareszcie można zobaczyć pola dość świeżych kraterów, których nigdy wcześniej nie widzieliśmy ze względu na zbyt małe rozdzielczości zdjęć. Np. to na północ od Kopernika

Fajny temacik.Fajne zdjęcie i możliwość obejrzenia tego o czym piszesz.Trzeba będzie się tam pobawić A tak pół żartem pół serio-szlag mnie trafia jak patrzę na chociażby to zdjęcie zamieszczone w poście..krater na kraterze,na kraterku krater hehe.A Ziemia uboga w ilości spadającej materii jeśli porównać Księżyc.Czemu ?Wiadomo,a mimo to żal Pozdrawiam.

Witam!
Albo życie, albo kraterki!
Pozdrawiam Filip

Witam!Widok krateru fascynujący,dzikość krajobrazu niesamowita.Myślę ,że byłoby wspaniale,gdyby w naszego satelitę częściej uderzały asteroidy i stwarzały na naszych oczach kosmiczne fajerwerki.A do nas dolatywały częściej kosmiczne okruchy w postaci lunarków Pozdrawiam

tak dla przyzwoitości zwrócę uwagę na fakt, że najmniejsze kratery widoczne na zdjęciach to jakieś pół kilometra średnicy
Ten wielki, to Kopernik - ma ponad 90 km średnicy!

Kris napisał(a):Witam!Widok krateru fascynujący,dzikość krajobrazu niesamowita.Myślę ,że byłoby wspaniale,gdyby w naszego satelitę częściej uderzały asteroidy i stwarzały na naszych oczach kosmiczne fajerwerki.A do nas dolatywały częściej kosmiczne okruchy w postaci lunarków Pozdrawiam

rozbłyski spowodowane uderzeniami meteorytów w powierzchnię naszego naturalnego satelity są co jakiś czas obserwowane! Wystarczy odpowiednia liczba godzin spędzonych przy teleskopie i coś tam mignie na tle ciemnej powierzchni. Praktyczniej filmować obraz kamerą i wyłapywać incydentalne zdarzenia - tak to chyba się robi obecnie, a rezultaty można czasami zobaczyć w Internecie

Zachęcające.Teleskop i obserwować.Szanowny kolega Jacek miał już osobiście przyjemność widzieć coś takiego?

Tylko na filmach. chociaż miałem kiedyś wrażenie, że coś mi tam błysnęło
Był czas, że zajmowałem się obserwacją zakryć gwiazd przez Księżyc i potrafiłem godzinami siedzieć na balkonie z lunetą skierowaną na "Łysego"

Ja jeszcze pociągnę ten wątek.Powiedzmy, takie porządne zderzenie naszego satelity z asteroidą o średnicy ok.10 km a nawet większej. Ale to chyba mogłoby być już mniej zabawne,zwłaszcza dla ziemian nie interesujących się spadkami Pozdrawiam

Wczoraj na National Geographic podano że istnieje teoria iż większość kraterów na Księzycu powstała 3 mld 900 mln lat temu.Większość to nie wszystkie.. Spadają do teraz zapewne.Co ciekawe podano to przy okazji forsowanej teorii,coraz cieplej przyjmowanej przez naukowców że zderzenia te były następstwem budowania się Układu Słonecznego.Ściślej rzecz ujmując układ jaki znamy nie istniał od początku jego formowania.Jowisz i Saturn obiegały Słońce po innych orbitach w/g tej teorii.Na skutek zbliżonych trajektorii ciągle wpadały w rezonans co spowodowało wydłużanie ich orbit aż w końcu zajęły dotychczas znane pozycje.Stąd perturbacje wywołane ich ruchem wśród planetoid i zwiększona w tamtym czasie aktywność meteoroidów w naszym układzie i w konsekwencji ich spadki na Księżyc.

Ziemia musiała wtedy też ostro obrywać
jednak śladów po tamtym bombardowaniu na Matuszce Ziemi nie widać, bo na niej takie rany szybko się zabliźniły. Najstarsza kosmiczna blizna liczy sobie jakieś 2 mld lat (http://pl.wikipedia.org/wiki/Vredefort_%28krater%29)

Ziemia w tamtym czasie nadal była w trakcie formowania i stygnięcia.Ciężkie bombardowania meteorytowe przechodziły praktycznie wszystkie planety naszego układu, łącznie z księżycem.Z tego okresu nie ma praktycznie możliwości zachowania jakichkolwiek śladów kraterów.Zachowania kraterów były dopiero możliwe po ustabilizowaniu się skorupy zewnętrznej ziemi. NIiestety nawet i to nie rokowało zachowania kraterów,duża dynamika płyt tektonicznych skutecznie usuwa wszelkie ślady.

ruchy płyt tektonicznych to raz, a woda i powietrze to dwa - dlatego tak mało kraterów można oglądać na powierzchni Ziemi

Co by było gdyby ? ---> http://www.youtube.com/watch?v=usYC_Z36rHw