To może być trzeci znany ludzkości obiekt spoza Układu Słone

[lejkers]

To może być trzeci znany ludzkości obiekt spoza Układu Słonecznego. Przełom w sprawie tajemniczego meteorytu
Wiktoria Szydło - 2 godz.


U wybrzeży Papui-Nowej Gwinei znajduje się meteoryt, który może okazać się trzecim znanym ludzkości obiektem spoza naszego Układu Słonecznego. Co więcej, tym razem istnieje możliwość przeprowadzenia szczegółowych badań tej obcej skały.
Więcej informacji na temat aktualnych wydarzeń znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Ma około pół metra szerokości, w 2014 roku uderzył w ocean nieopodal wybrzeża Papui-Nowej Gwinei. Znaczna część meteorytu najprawdopodobniej spłonęła w momencie przelotu przez ziemską atmosferę. Choć obiekt może pochodzić spoza naszego Układu Słonecznego i stanowić istotne źródło informacji, w środowisku naukowym toczy się zaciekle dyskusja. Część danych odnośnie meteorytu jest bowiem objęta ścisłą tajemnicą.
Kosmiczne uderzenie
O potencjalnie międzygwiezdnym pochodzeniu obiektu po raz pierwszy wspominał profesor Harvardu Avi Loeba oraz jego student Amira Siraja. Jak przekonuje duet badaczy, obiekt ten może dostarczyć istotnych informacji i należałoby poddać go dalszym badaniom. Z kilku powodów nie jest to jednak takie proste. Po pierwsze, podczas uderzenia meteoryt rozbił się, a jego odłamki zostały rozproszone na dnie oceanu — należałoby zatem przygotować specjalną misję wydobycia fragmentów z głębin. Mimo wszystko nie jest to największa trudność, na jaką napotkali na swojej drodze badacze.
Tajemnica na skalę światową
Profesor Loeba oraz jego uczeń od kilku lat przekonują, że meteoryt może pochodzić spoza naszego Układu Słonecznego; wnioski te wysnuli na podstawie danych katalogowych dotyczących trajektorii obiektu. Jak informuje portal National Geographic:
Poruszał się z prędkościami, które sugerują, że może nie być związany w studni grawitacyjnej Słońca.
W tym momencie pojawił się jednak pewien problem. Okazało się, że dane, z których korzystano podczas pomiaru uderzenia obiektu w Ziemię, pochodzą z satelity szpiegowskiego Departamentu Obrony USA. Został zaprojektowany głównie po to, aby śledzić ziemskie działania wojskowe. W związku z tym szczegółowe wartości pomiaru objęte są ścisłą tajemnicą, co przysparza naukowcom wielu trudności. Z jednej strony amerykańscy wojskowi obawiają się, że opublikowanie tak dokładnych parametrów ujawni możliwości ich satelity i będzie stanowić bezpośrednie zagrożenie. Z drugiej strony — bez szczegółowych informacji naukowcy wstrzymują się od oficjalnego zaklasyfikowania meteorytu jako obiektu międzygwiazdowego.
Przegląd tajnych danych — przełom w sprawie
Jednak ponad osiem lat później, w kwietniu 2022 roku główny naukowiec Dowództwa Operacji Kosmicznych Sił Kosmicznych USA postanowił dokonać przeglądu tajnych danych. Dzięki nim Amerykańskie Dowództwo Kosmiczne potwierdziło to, co wielu naukowców od dawna podejrzewało: CNEOS 2014-01-08, bo taką nazwę katalogową nosi obiekt, podążał trajektorią międzygwiezdną. Jak podaje National Geographic:
Oszacowanie prędkości zgłoszone NASA jest wystarczająco dokładne, aby wskazać trajektorię międzygwiezdną.
Mimo wszystko oficjalna klasyfikacja obiektu zostaje odroczona do momentu, kiedy nie uda się w pełni go przebadać — co utrudnia fakt rozproszenia fragmentów meteorytu na dnie oceanu.
Źródło: National Geographic, Harvard University

[mat]

Profesor Loeba oraz jego uczeń od kilku lat przekonują, że meteoryt może pochodzić spoza naszego Układu Słonecznego; wnioski te wysnuli na podstawie danych katalogowych dotyczących trajektorii obiektu. Jak informuje portal National Geographic:
Poruszał się z prędkościami, które sugerują, że może nie być związany w studni grawitacyjnej Słońca.
Źródło: National Geographic, Harvard University

Zapytam z pokorą - jaka warunki musi spełniać trajektoria i prędkość obiektu aby zakwalifikować
go do obiektów spoza Układu Słonecznego

Pozdrawiam.

[lejkers]

Profesor Loeba oraz jego uczeń od kilku lat przekonują, że meteoryt może pochodzić spoza naszego Układu Słonecznego; wnioski te wysnuli na podstawie danych katalogowych dotyczących trajektorii obiektu. Jak informuje portal National Geographic:
Poruszał się z prędkościami, które sugerują, że może nie być związany w studni grawitacyjnej Słońca.
Źródło: National Geographic, Harvard University

Zapytam z pokorą - jaka warunki musi spełniać trajektoria i prędkość obiektu aby zakwalifikować
go do obiektów spoza Układu Słonecznego

Pozdrawiam.

To pytanie do astronoma, więc zacytuję za Wikipedią ( to jest kluczowe). "Orbita hiperboliczna – trajektoria obiektu poruszającego się w polu grawitacyjnym masywnego ciała, z prędkością większą od lokalnej prędkości ucieczki. Jest to orbita otwarta, ciało poruszające się po niej zbliża się do centrum przyciągania jednokrotnie, aby po największym zbliżeniu na zawsze opuścić jego otoczenie. Wikipedia".

[sopel]

witam.30 000 km/s i jest po za układem.

[Kaioken]

Witam!

Bardzo ciekawy temat! Sama myśl o metkach z poza naszego układu, rozpala wyobrażnię.
Od paru lat zastanawiam się czy są jakieś z Merkurego lub Venus (patrząc na te kratery), ale okaz z pod innej
gwiazdy? To dopiero zagadka!

Pozdrawiam serdecznie!

[mat]

Oto trajektoria dla Oumuamua małego ciała niebieskiego odkrytego w 2017 roku.W zasadzie naukowcy do dziś dyskutują
czym to ciało niebieskie jest.

Trajektoria wyznaczona przez JPL wskazuje, że 100 lat temu obiekt znajdował się około 559 au (84 mld km) od Słońca i leciał z prędkością 26 km/s względem Słońca. Obiekt przyspieszał dzięki jego przyciąganiu aż do peryhelium, kiedy osiągnął maksymalną prędkość 87,7 km/s.
Półoś wielka: -1,2798 ± 0,0008 au
Argument peryhelium: 241,70 ± 0,01°
Średnica: średnio: 0,204 ± 0,008 km
Peryhelium: 0,2553 ± 0,0001 au.

Parametry lotu Oumuamua można uznać za przykładowe jakie obiekt musi spełnić aby opuścić Układ Słoneczny.
W razie wątpliwości i pytań polecam Wikipedia gdyż tam znalazłem przytoczone informacje.

Pozdrawiam.

[Zibi]

Zapytam z pokorą - jaka warunki musi spełniać trajektoria i prędkość obiektu aby zakwalifikować
go do obiektów spoza Układu Słonecznego .

Podstawą przynależności jest prędkość meteoroidu i od tego się zaczyna. W PFN były rejestrację takich obiektów ale zawsze były traktowane jako błędy detekcyjne i tak pewnie w 99% przypadków było.
Dotychczas nikt się temu nie przyglądał ale i spadkowych o tak wysokich prędkościach nigdy nie było.